Czego możesz się nauczyć od szczura
Nasze laboratoryjne szczury także jedzą przy korycie – dosłownie. Dajemy im tyle karmy, ile mogą zjeść. Przed drugim rokiem życia są jednakowo otyłe, mają nowotwory i osłabiony układ odpornościowy. Gdy stosujemy u tych zwierząt dietę, zmniejszamy częstość występowania nowotworów, wzmacniamy funkcje odpornościowe i wydłużamy długość życia. Gdy u takich szczurów stosujemy bezsmakową, monotonną dietę, lepiej potrafią kontrolować masę ciała. Jedzą, gdy są głodne, i przestają, gdy są syte.
Jeśli stosujemy u szczurów tak zwaną „dietę stołówkową”, przygotowaną z różnorodnych przekąsek, takich jak masło orzechowe, czekolada, ciastka i pepperoni, stają się tak otyłe jak zwierzęta z ciężkimi formami otyłości genetycznej. U ludzi zróżnicowanie również może powodować przejadanie się. W badaniach prowadzonych przez doktor Susan Roberts z Tufts Univerisity odkryto, iż zwiększenie różnorodności w którejkolwiek kategorii żywności – z wyjątkiem warzyw i owoców – powoduje przybór masy ciała. Zwiększenie różnorodności warzyw wiązało się z obniżeniem masy ciała, a zwiększenie różnorodności zjadanych owoców nie miało na nią wpływu.
Nasza genetyka jest wystarczająco podobna do szczurzej, by podstawowe zasady dotyczące równowagi energetycznej i spożycia żywności odnosiły się do obu gatunków. Zarówno ludzie, jak i myszy muszą się poddać pierwszemu prawu termodynamiki: energia przyjęta musi się równać energii oddanej i energii zmagazynowanej. Jeśli zjadamy więcej energii w pożywieniu, przy braku zwiększonej aktywności fizycznej, będzie ona zmagazynowana jako tłuszcz.